Wiosna w kabarecie [zestawienie]

Maj w pełni, wiosna zadomowiła się u nas, a przynajmniej w Krakowie, na dobre. Trzeba przyznać, że zima, a przede wszystkim zmienna pogoda (zresztą nie do wytrzymania) trwała zdecydowanie za długo, dlatego tak bardzo cieszy wszystkich nadejście wiosny.

Przyznam szczerze, że w tym roku przegapiłam jej przyjście – byłam wtedy zamknięta w ścianach Nowohuckiego Centrum Kultury, gdzie wówczas trwała 34. PAKA. Przyjście wiosny uświadomiłam sobie dopiero w drodze do pracy, po zakończeniu wspomnianego wydarzenia. Niemniej jednak zaległości, nazwijmy to „wiosenne”, nadrobiłam podczas długiego weekendu majowego, w całości spędzając go w swoich rodzinnych stronach, gdzie w przez większość czasu przebywałam na świeżym powietrzu, pomagając przy wiosennych porządkach w ogrodzie. Delektując się przy tym całkowicie urokiem tegorocznej wiosny.

Nie wiem, jak jest u Was, ale u mnie majówka jest zdecydowanie symbolem przyjścia wiosny, a przede wszystkim czasem rozpoczęcia sezonu grillowego, na który czekam już od grudnia! 😉 W tym roku nie mogło być inaczej. Może nie było to wielkie rozpoczęcie, w porównaniu do poprzednich lat, ale sezon grillowy rozpoczęliśmy z należytym przytupem, trzy dni grillowania pod rząd, a co! Niech sąsiedzi zazdroszczą! Niech czują ten zapach kiełbaski wiejskiej, kaszaneczki, karkóweczki, szaszłyczków, mmmniam!

To w dużej mierze zadecydowało o tematyce dzisiejszego artykułu. Jakie skecze powstały na temat wiosny? Jak kabareciarze wyobrażają sobie grillowanie? Z jakimi problemami się przy tym zmagają? Jakie tematy poruszają, a jakich raczej unikają?

Zapraszam Was na moje małe zestawienie wiosenno-grillowych skeczy.

Na pierwszy rzut idzie stary, dobry kabaret Potem, z piosenką „Już jest wiosna”, która powinna stać się kabaretowym hitem każdej nadchodzącej wiosny!

https://www.youtube.com/watch?v=Dl2LuJkTZV8

Drugi skecz w moim zestawieniu porusza temat zakupu grilla i problemów z tym związanych. No przyznajcie sami: kto nie miał dylematu, który grill kupić? Większy, mniejszy, z pokrywą, bez pokrywy, okrągły, kwadratowy…?  Ale zakup, że tak to ujmę, to „pół biedy”. Prawdziwe schody zaczynają się dopiero przy montowaniu owego grilla. Ja kiedyś montowałam z tatą grill całe popołudnie. Dobrze, że nie był z Ikei, bo jeszcze dłużej by nam zeszło. 😉

Problemy związane z grillem porusza kabaret Jurki, w skeczu „Majówka”.

https://www.youtube.com/watch?v=uc2AWx3jZ40

Grille mogą być organizowane w różnym gronie: rodzinnym, pracowniczym czy wśród znajomych. Ja stawiam bardziej na grille rodzinne, podobnie jak kabaret Moralnego Niepokoju, w skeczu „Grill”.

https://www.youtube.com/watch?v=Ymw_kAf_8_8

Natomiast kabaret Paranienormalni, w nowym składzie z Michałem Czerneckim, preferuje grille pracownicze. Swoją wizję na ten temat panowie przedstawiają w skeczu „Grill u Warszczykońskiego”.

https://www.youtube.com/watch?v=2F1O5VbDuvk

No i na koniec, moim zdaniem, bezwzględny hit grillowania, który powinien otwierać każdy sezon grillowy: kabaret Czołówka Piekła i piosenka „Grille”.

https://www.youtube.com/watch?v=idx3orZUuKk

Łapcie, słuchajcie, cieszcie się i nućcie przy każdy grillowaniu w tym roku!

Enjoy!

 

ANETA TABISZEWSKA

Wiosennie w piosence kabaretowej

Wiosna zapukała do naszych drzwi, zupełnie jak w piosence Marka Grechuty. Zapukała z impetem i podkreśliła obecność szumem deszczu, ale nic to! Na poprawę może mało  jeszcze wiosennych humorów proponuję kilka około kabaretowych piosenek. Bo wiadomo, piosenka jest dobra na wszystko.

 

Wiosna, ach, to ty, Marek Grechuta

Nie mogło zabraknąć tego utworu, bo to wiosenny klasyk. Lekka, liryczna, nieco ironiczna piosenka o tym, że, co prawda, po wiośnie czas płynie aż do zimy, ale zaraz potem znowu jest wiosna. Trochę optymizmu na co dzień ukrytego w cykliczności przyrody. Posłuchajcie tego utworu, tym razem w wykonaniu Michała Bajora, klikając tutaj.

 

Nie zakocham się tej wiosny już w nikim, Kabaret Starszych Panów

Pozostając w kręgu lirycznych uniesień przejdźmy do piosenki Starszych Panów, z wyraźną deklaracją nie zakochiwania się już w tytule. Zakochać się wiosną to każdy potrafi. Ot co! A spróbujcie tego nie robić! Mimo tych przeklętych słowików… W wybranej przeze mnie wersji nie zakochują się Straszni Panowie Trzej.

 

Wiośnie nie, Basia Stępniak-Wilk i Wojciech Mann

Stanowcze i zdecydowanie „nie” mówi wiośnie także Basia Stępniak-Wilk. A wspiera ją w tym Wojciech Mann. Ale jak oni to robią! Aż chce się właśnie mówić „tak”! Na wszystko, co wiosna przyniesie. O ile nie przyniesie tego bocianem. No chyba, że właśnie na bociana czekamy najbardziej. Piosenki można posłuchać np. tutaj.

 

Wiosenna pieśń radości, Kabaret Potem

„Mówią, że prawdziwa sztuka obroni się sama. Ale nie przede mną.” Takimi słowami Władysław Sikora zapowiada piosenkę, którą zna z pewnością każdy miłośnik kabaretu. Kwintesencja kabaretowej wiosny. Esencja świeżego, wiosennego powiewu na estradzie. Nawet jeśli z niedorozwiniętymi zwrotkami.

 

Dziewczyny, bądźcie dla nas dobre na wiosnę, Wojciech Młynarski

Nikt tak nie przeżywał wiosennych uniesień, jak Wojciech Młynarski.  Zwłaszcza, gdy leciało solo muzyczne. Życzymy Wam, Panowie, abyście natrafiali na życzliwe dziewczyny nie tylko wiosną. I żebyście nie tylko wiosną na tę życzliwość zasługiwali. I możecie też poprzeżywać, wraz z Panem Wojciechem.

Mam nadzieję, że ten krótki zestaw wiosennych utworów poprawi Wasze samopoczucie, chociaż na chwilę. Może macie jakieś swoje ulubione piosenki kabaretowe z wiosną w tle?

 

PAULINA JARZĄBEK

Z wizytą u laureatów PAKI 1985-1994 [cz. VIII]

Z WIZYTĄ U LAUREATÓW PAKI 1985-1994

CZĘŚĆ VIII
PAKA 1992

W dzisiejszej części skupimy się na roku 1992. Jest to rok ważny, ponieważ dożywotnim konferansjerem zostaje Piotr Bałtroczyk. Przegląd przeżywa jednak kryzys, bowiem do konkursu zgłosiła się najmniejsza jak dotąd liczba kabaretów- tylko 7. Podobnie jak w poprzednich latach, w archiwach PAKI brak oficjalnej informacji na temat przyznanych nagród. Oczywiście znamy zwycięzców, ale niestety bez określenia miejsc, które zdobyli. I tak w 1992 roku nagrodę zdobyli kabarety: „Czyści jak łza”, „Koń Polski”, „Kabel”, „Paka”, „Kabaret z Uniwersytetu w Dniepropietrowsku” i „Potem”.

Kabaret „Czyści jak łza” z Olsztyna, powstał w 1975 roku w Toruniu. Założycielami byli studenci Uniwersytetu Mikołaja Kopernika – Marek „Maras” Markiewicz i bracia Wroniszewscy- Jan Kazimierz i Jaromir „Jaron” Hubert.  W czasach studenckich grupa wielokrotnie zmieniała nazwę, występowali m.in. jako „Kabaret Non Olet”, „Biobmersi” czy „Kciuk”. Żadna z tych nazw nie przetrwała długo i ostatecznie wrócili do „Czyści jak łza”, która wywodziła się początkowo z duetu gitarowo-fletowego. Tworzyli go Waldemar Kłusowski i Marek Markiewicz. Po ukończeniu studiów w 1980 roku członkowie podjęli pracę w Teatrze Lalek oraz zaangażowali się w projekt „Teatr w drodze”. Po kilku latach działalności zmienili nazwę na „Teatrzyk Piosenki Satyrycznej”, bowiem jak podkreślają artyści: Piosenka satyryczna, w którą można się zasłuchać i zapatrzeć jednocześnie, to nasza wizytówka. Kabaret specjalizuje się także w piosenkach literackich z nutką czarnego humoru i absurdu. Ponadto prezentują także swoje skecze, monologi i poezję satyryczną. Pod koniec lat 80. do kabaretu dołączają: Marek Trebiński i Elżbieta Grad-Cupriak. Od 1989 roku grupa zajęła się audycjami radiowymi w Radiu Olsztyn, są autorami m.in. takich audycji jak: „Radiowizja Lokalna”, „Radiowy Klub Akwarystów” czy „Krotochwile”.

Grupa artystyczna „Koń Polski” po chwili przerwy na podium wraca do gry. Z racji, że był już przez nas opisywany, przypominajka.

O kabarecie „Kabel” wiemy tyle, że pochodził z Gdańska, w skład grupy wchodzili: Tomasz Jura, Grzegorz Szlapa, Piotr Zawada, Ryszard Muszytowski oraz sekcja muzyczna Mieczysław Giedrojć z Bydgoszczy. Oprócz nagrody na PACE zdobyli także nagrodę publiczności na VIII Ostrołęckim Spotkaniu z Piosenką Kabaretową oraz I miejsce na Lidzbarskich Biesiadach Humoru i Satyry.

Grupa „Paka” była już przez nas opisywana w poprzednich częściach, przypominajka.

„Kabaret z Uniwersytetu w Dniepropietrowsku” to także nieznany twór. Posiadamy jedynie informację, że był patronatem dla kabaretu cywilnego „D.G.U”, w skład którego wchodzili: Grigorij Gelfer, Jewgienij Gienigin, Aleksander Konstatinow.

Na koniec kabaret „Potem”, który podobnie jak „Koń Polski” wraca na podium po przerwie, a że był już u nas omawiany,przypominajka.

Mimo braku oficjalnego werdyktu Jury, rok 1992 obfituje w trochę większą liczbę informacji na temat kabaretów niż w roku poprzednim. Pojawiły się nowe grupy artystyczne, ale „starzy wyjadacze” również nie dają za wygraną.
To tyle w dzisiejszej części. Zapraszamy na kolejną już niebawem!

ANETA TABISZEWSKA

Literatura:
Andrzej Domagalski, Leszek Kwiatkowski, Kabaret w Polsce 1950-2000, Krakowska Fundacja Teatralna, Kraków 2015.
Kozłowska A., Magiczny świat kabaretu PAKA 1985-2001, Kraków, 2002.

Z wizytą u laureatów PAKI 1985-1994 [cz. III]

Z WIZYTĄ U LAUREATÓW PAKI 1985-1994

CZĘŚĆ III
PAKA 1987

I MIEJSCE: NIE PRZYZNANO

W dzisiejszej części skupimy się na Przeglądzie w roku 1987, w którym to udział wzięło 26 kabaretów. Pierwszy raz w historii konkursu nie przyznano pierwszego miejsca.

II MIEJSCE: DZYPS, FAJF, I

O grupie artystycznej „Dzyps” z Puław wiemy tylko dwie rzeczy. Swoją działalność rozpoczęli w Puławskim Ośrodku Kultury „Dom Chemika”, a w skład zespołu w roku 1987 wchodzili: Renata Siedlaczek (najprawdopodobniej założycielka), Grzegorz Łączny, Tomasz Mazur, Bartosz Wilczyński, Krzysztof Adamczyk.

Zespół „Fajf” został opisany w pierwszej części cyklu (dla przypomnienia tutaj), jednak można wywnioskować, że po dwóch latach jego poziom artystyczny spadł (w 1985 zajęli pierwsze miejsce, w 1987 drugie).

Kabaret „i” z Warszawy jest wielką zagadką, bowiem nie ma nic na jego temat w książkach, czy Internecie. Jedyne co udało mi się znaleźć to skład zespołu z omawianego roku, byli to: Dariusz Olak, Arkady Kamiński, Mirosław i Paweł Płodzik.

III MIEJSCE: NIE PRZYZNANO

Trzecie miejsce, podobnie jak pierwsze, nie zostało przyznane.

GRAND PRIX: POTEM

Grand Prix utrzymało się w rękach kabaretu „Potem” z Zielonej Góry, za program, który można w całości zobaczyć tu.

Rok 1987 pokazuje, że scena kabaretowa nie oszczędza nikogo. Kabaret „i” wystąpił tylko raz na Przeglądzie i słuch o nim zaginął, z kolei „Dzyps” pojawi się jeszcze w roku 1988 i także odejdzie w zapomnienie. Uwidacznia to także jeszcze jedną rzecz. Publiczność i jurorzy są coraz bardziej wymagający.

ANETA TABISZEWSKA

LITERATURA
Andrzej Domagalski, Leszek Kwiatkowski, Kabaret w Polsce 1950-2000, Krakowska Fundacja Teatralna, Kraków 2015.
Agnieszka Kozłowska, Magiczny świat kabaretu PAKA 1985-2001, Kraków 2002.
https://gimmmm.prv.pl/kultura.html

Z wizytą u laureatów PAKI 1985-1994 [cz.II]

Z WIZYTĄ U LAUREATÓW PAKI 1985-1994

CZĘŚĆ II
PAKA 1986

I MIEJSCE: POTEM, KOŃ POLSKI

Do drugiego Przeglądu Kabaretów Amatorskich zgłosiło się 21 kabaretów. Pierwsze miejsce zdobyli ex aequo „Koń Polski” oraz „Potem”. Z racji tego, iż pierwsza z wymienionych grup artystycznych była omawiana przez mnie w poprzedniej części, pominę ponowne jej opisywanie.

Kabaret „Potem” powstał w 1984 roku, w Zielonej Górze. Założycielami byli Krzysztof Langer i Dariusz Kamys. Pierwotny skład kabaretu to: Janusz Klimenko, Ewa Sopielewska, Andrzej Kłos, Mirosław Kowalik oraz Paweł Jarosz. Rok później Langera zastąpił Władysław Sikora.

W 1987 roku zawiesili swoją działalność, z powodu powołania do wojska dwóch członków kabaretu, a także przez zmęczenie i kryzys, które było spowodowane dużą intensywnością pracy i występów.

Powrócili w 1989 roku, ze zmienionym składem, w którym znalazła się Joanna Chuda (obecnie Kołaczkowska) oraz Adam Nowak. Rok później znowu nastąpiły zmiany w składzie grupy i tak kabaret „Potem” tworzyli: Joanna Kołaczkowska, Leszek Jenek, Mirosław Gancarz, Dariusz Kamys, Adam Pernal i Władysław Sikora. W latach 1984-1987 stworzyli trzy programy kabaretowe: „Potem I”, „Potem II” i „Potem III”. Natomiast przedstawione w 1991 roku „Bajki dla potłuczonych” zostały uznane za szczyt osiągnięć grupy. Zaczęła rosnąć ich popularność. Na PACE oprócz pierwszego miejsca zdobyli dwa razy Grand Prix. Także dwukrotnie na Festiwalu Artystycznym Młodzieży Akademickiej FAMA zdobyli Trójząb Neptuna.

Zakończyli działalność w 1999 roku. Jednak niektórych z członków legendarnego kabaretu „Potem” można obecnie zobaczyć na scenie kabaretowej: Kołaczkowska z Kamysem występują w kabarecie „Hrabi”, Sikora w „ADI”, natomiast Jenek w „Ciach”.

W 2013 roku pożegnaliśmy na zawsze „Smutnego”, Adama Pernala, fortepianistę, co pomykał, jak nikt, o czym możecie się przekonać, klikając tutaj.

II MIEJSCE: ERGO

W tym roku drugą nagrodę zdobywa kabaret „Ergo” za program „Metaforyzmy, czyli leśne korepetycje”. Podobnie jak „Koń Polski” grupa ta została opisana w poprzedniej części. Warty podkreślenia jest fakt, iż kabaret ten w porównaniu do roku 1985, przeskoczył o jedno miejsce na podium.

III MIEJSCE: U HAKA ZE SŁUPI

Trzecie miejsce zajęła grupa „U Haka” ze Słupi za program „Nasze najszczersze rozmowy”. W tym samym roku kabaret zdobył też II nagrodę na festiwalu OSPA w Ostrołęce, z „Piosenką o przyjazdach”, z tekstem Wojciecha Dróżdża i w wykonaniu Andrzeja Żądło.

Na jednej z płyt CD PAKI, „Piosenki Przeglądów Kabaretów PAKA. Wiwat satyryczny stan” z 2001 roku, znajduje się także utwór „Wielkanoc”. Niestety nie udało mi się znaleźć więcej informacji na temat tego kabaretu.

Rok 1986 przyniósł odkrycie w postaci kabaretu „Potem”. Pozostałe miejsca przypadły kabaretom, które pojawiły się na przeglądzie rok wcześniej. Zapraszamy na kolejny odcinek cyklu za dwa tygodnie.

ANETA TABISZEWSKA

LITERATURA
Andrzej Domagalski, Leszek Kwiatkowski, Kabaret w Polsce 1950-2000, Krakowska Fundacja Teatralna, Kraków 2015.
Agnieszka Kozłowska, Magiczny świat kabaretu PAKA 1985-2001, Kraków 2002.